Ondernemen

Ik ben er al heel lang van overtuigd geraakt/geworden dat mensen die in ons land tot elke prijs aan de gang willen blijven, de door bepaalde politieke partijen zogenoemd hard werkende Nederlanders "'waar Rutte Nederland aan wil teruggeven'", door minstens twee oorzaken onaanvaardbare risico's nemen. Oorzaak één, de eerste aanleiding om voor jezelf te beginnen en een bedrijf op te starten is in verreweg de meeste gevallen omdat het op de arbeidsmarkt 'even' niet naar bevrediging lukt en er dan een risicovolle start wordt begonnen in een slappe tijd waarin de concurrentie moordend [en meestal misdadig] is. In een voor startende ondernemers ondernemingsklimaat waarin oplichterij en parasitaire uitbuiting door geldschieters alle kansen worden geboden hun criminele praktijken uit te voeren met een lage pakkans door onduidelijke wetgeving en onvoldoende recherchering op strafbare feiten [en wie doet tegenwoordig nog aangifte als je als aangever zo kwetsbaar gehouden/gemaakt wordt door de maatschappij en justitie]. Oorzaak twee, de uitbuiting van de extra kwetsbare positie van een startende ondernemer pas dan begint. In een hoogconjunctuur is het al een bovengemiddelde prestatie een bedrijf te starten maar in een slappe tijd is het zonder onafhankelijke neutrale financiële ondersteuning eigenlijk onmogelijk zonder die risico's te moeten delen en vaak onvermijdelijk door te geven aan het gezin van die startende ondernemer.

Er wordt dan wel vanaf het rechse vak K geroeptoetert eigen verantwoordelijkheid te nemen, maar in feite is het een ander verhaal. Het is het verhaal van bijvoorbeeld een gezinseenheid die in een onmogelijke positie wordt gebracht door de  inspirators van vak K de neoconservatieven en neoliberalen die er baat bij hebben om iedereen van mindere komaf vanaf de geboorte in een schuldpositie te manoeuvreren waaraan geen ontkomen aan is, en
daardoor elke wereldburger;

de één direct, die in de 'hoogstontwikkelde economie' in de 1e wereld leeft door eigen ondernemingszin, en
de anderen, die in een genationaliseerde 2e wereld als medeeigenaars van de collectieve staat leven. Maar die wereld bestaat sinds het uiteenvallen van de sovjet unie niet meer en het is nog maar de vraag of die ex 2e wereld nu bij de 1e of de 3e wereld hoort, of
als paupers, die in de 3e wereld leven en die op elk willekeurig moment door het neoliberalisme van neoconservatieven en neoliberalen tot staatsschuldslaven van hun beleggers in schuldpapier gemaakt worden,

tot slaaf maakt.

Nog los gezien van de racistische koloniale genocidepraktijk die er al zo'n 500 jaar door werd en nu nog neokoloniaal wordt gepraktiseerd en de oorlogszucht die het van hun slaven eist, een individualistisch gemis aan empathie bevoordeelt boven een medemenselijkheid met een gelijkheidsbeginsel/-ideaal, die als karaktertrek wordt benadeeld. De altruïstische kaart uitspeelt alsof was het ontsproten aan hun hoogstontwikkelde cultuur terwijl het toch niet meer is gebleken dan een sadistische cultus van sektarische oorsprong met racistische trekjes die naïef wordt nagevolgd, in alle onschuld en met veel ondernemingszin.

Daar ben ik in een grijs verleden van overtuigd geraakt/geworden nadat ikzelf meerdere malen een poging waagde en wreed werd onthaald op allerlei zoals hier genoemde door mij onvoorziene omstandigheden die de laatste keer de impact die ik hier probeer te duiden niet miste op het leven van mijn gezin zoals dat toen nog bestond. Moet ik nu gaan beleven dat de geschiedenis zich maar steeds blijft herhalen?

Ja, en dat komt doordat steeds maar weer dezelfde leugens blijven worden herhaald en doordat de waarheid maar steeds monddood wordt gemaakt voor steeds weer nieuwe generaties die dan ook geheid steeds in dezelfde val trappen. Helaas ook herhaalt worden door degenen die het meeste uit de waarheid zouden hebben kunnen halen. Want de PR machine van de neef van Sigmund Freud, Edward Barnays die met diens psychoanalyse methoden en theoriën over de onderbewuste drijfveren van de mens, die als het ware als slaaf van dat onderbewuste vrij eenvoudig te manipuleren bleek met een constante stroom aan gefalsificeerde berichten over feiten en meningen geënt op [nog] onderbewuste verlangens, of de naar het onderbewuste verdrongen verlangens en beweegredenen, draait op volle toeren om de leugen als waarheid onder de mensen te brengen, en helaas hij gaat erin als koek. Want de ontdekking van de waarheid althans voor zover die na deze exercitie moet worden herontdekt, prikkelt niet tot ondernemen. Ondernemen dan wel in die definitie van ondernemen die ondernemende mensen van conservatieve of liberale gezindte eronder verstaan.

Het paradigma de leugen regeert en de waarheid crepeert is helaas te gemakkelijk geformuleerd voor onze intellectuelen om daar nu eens wat tegen te ondernemen. Ondernemen dan uiteraard in de definitie van:
op zich nemen,
aanvangen te doen of te doen verrichten,
beproeven,
wagen:
iets van belang ondernemen,
aanvaarden,
altijd met het bijdenkbeeld dat er zwarigheden aan de volvoering verbonden zijn;
n.l. een vijandige aanslag.

En dus niet alleen in de definitie van speculeren.

Zoals de dikke van Dale het woord ondernemen voor alle Nederlanders definieert,
behalve dan zo blijkt voor intellectuelen.
Tot dan, tot er echt iets wordt ondernomen blijf ik bij mijn paradigma,
de leugen regeert en de waarheid crepeert.


Dit zet ik hier op mijn blog naar aanleiding van een geschiedenis die verder onvermeld blijft maar mij bekend is geworden.

                                ~~~~~~~~~~~~~~~~



Maar het kon nog onethischer en het streven naar ethischer blijkt ook al te eroderen door een machteloos roepen tegen het herhaalde liegen en bedriegen en het in de machtscentra van de samenleving negeren en uiteindelijk monddood maken van de waarheid die dus crepeert en niet regeert. Ik hoef niet ver te zoeken en hij valt zogezegd dagelijks bij mij in de brievenbus. Dus alleen ter illustratie het volgende 'opinie' artikel uit de krant van gisteren. Opinie tussen haakjes geplaatst omdat het niet om een opinie gaat maar om feiten die voor een mening wordt versleten en zo altijd worden gemanipuleerd.


""<Opinie
Schiet op met die ethische omslag van banken
pagina 18 - 19
Vier onderwerpen waarover de Tweede Kamer haar tanden moet laten zien tegenover de bancaire wereld
Banken moeten zich richten op klant en samenleving. Desnoods moeten we hen dwingen om niet terug te vallen in business as usual, schrijven Bruno Braakhuis en Ronald Plasterk.
De financiële sector is de bloedsomloop van onze economie. Stilstand zou leiden tot een acute en levensgevaarlijke crisis. Daarom was het onontkoombaar dat met inzet van veel gemeenschapsgeld werd bijgesprongen toen banken dreigden om te vallen, maar daarom is het ook cruciaal dat de bancaire sector nu op een duurzame manier bestand wordt gemaakt tegen dergelijke meltdowns. Een voorwaarde daarvoor is het bewerkstelligen van een moreel-ethische omslag in de cultuur binnen de banken. Die moeten doordrongen zijn van de maatschappelijke realiteit en van de betekenis van banken voor de samenleving en de economie.
De parlementaire commissie-De Wit heeft hiervoor prima aanbevelingen gedaan. Die zijn via een Kamermotie breed gesteund.
De regering heeft een behoorlijk aantal aanbevelingen overgenomen, maar wij maken ons zorgen dat op cruciale punten de vaart eruit gaat en de banken terugkeren naar business as usual.
Het is belangrijk om dat te voorkomen en de banken te dwingen om de realiteit onder ogen te zien. De klant en de samenleving dienen centraal te staan. Dat heeft de Kamer geëist.
Dat dient serieus te worden genomen. Als dat niet zo is – en daar lijkt het op – raakt ons geduld op. Dan zullen we onze tanden moeten laten zien.
Daarom hier vier onderwerpen waarop we deze week in de plenaire behandeling in de Tweede Kamer zullen terugkomen.
Ten eerste moet het beroep van bankier een eerbiedwaardige professie zijn en blijven. De sfeer van Wall Street-jongens die als masters of the universe snel heel rijk worden en dan de plaat poetsen, geeft geen pas. Vandaar het voorstel van een eed die bankiers afleggen, waarna ze worden ingeschreven in een register van bankiers, vergelijkbaar met artsen en andere professional. Wie zich slecht gedraagt, kan die registratie verliezen en daarmee de bevoegdheid tot uitoefening van zijn of haar vak.
Ten tweede moet de beloningsstructuur de juiste prikkels geven. Dat betekent dat wettelijk komt vast te liggen dat bonussen niet te hoog zijn, in elk geval nooit meer dan 100 procent van het vaste inkomen. Het betekent sowieso een terughoudend beloningsbeleid. Het betekent ook dat niet ineens het vaste inkomen moet worden verhoogd om de terugval van bonussen te compenseren. Deze normen moeten vanzelfsprekend gelden voor bestuurders, maar niet voor hen alleen, maar voor alle functionarissen, dus ook op de handelsvloer, conform de aanbeveling van de commissie-De Wit.
Ten derde moet de banksector zijn verantwoordelijkheid nemen voor duurzaamheid en ethisch handelen. Ook hier speelt het beloningsbeleid een belangrijke rol. Eerder zijn adviezen uitgebracht – onder meer door Hay Group – om minimaal eenderde van de beloning te baseren op duurzame criteria. Dit kan door dit enerzijds op te nemen in de beloningsstructuur en dat wettelijk te verankeren en anderzijds door dit op te leggen aan raden van commissarissen en raden van bestuur, via de criteria waarop de leiding van een bedrijf wordt afgerekend. Ook dit dient wettelijk te worden verankerd.
Ten slotte hebben we de afgelopen jaren gezien dat financiële producten zijn aangeboden die niet in het belang van de klant waren, zoals de woekerpolissen. De Autoriteit Financiële Markten heeft onlangs de Kamer gevraagd om wettelijk verankerde bevoegdheden, om toe te zien of nieuwe producten in het belang zijn van de klant, of de kosten redelijk zijn, of ze veilig zijn en of ze transparant zijn – opdat de klant snapt wat hij koopt. Wij willen de AFM zo snel mogelijk die bevoegdheden geven. Ook de bestaande portfolio’s mogen van ons worden doorgelicht.
Het is onbegrijpelijk als het gevoel van urgentie en belang erodeert. De crisis is nog niet overwonnen. Een volgende crisis moet worden voorkomen. De politiek kan na deze crisis niet meer de andere kant op kijken en mag en moet voorwaarden creëren voor een duurzame financiële sector voor de 21ste eeuw.
Bruno Braakhuis (GroenLinks) en Ronald Plasterk (PvdA) zijn lid van de Tweede Kamer.""

Dit artikel werd gepubliceerd in NRC Handelsblad op Dinsdag 15 maart 2011, pagina 18 - 19
http://digitaleeditie.nrc.nl/digitaleeditie/NH/2011/2/20110315___/1_18/article1.html


Dus raad ik aan wie dit leest hier eens naar te kijken:


Allah, vrouwen en de bank

Na de crash van ons Westerse financiële stelsel wordt het wellicht eens tijd om om ons heen te kijken naar andere vormen van bankieren. Wereldwijd zijn er diverse alternatieven voorhanden, een daarvan is het Islamitisch bankieren. Oftewel bankieren volgens de wetten van de sharia.

In grote delen van de wereld wordt deze vorm van handeldrijven al eeuwenlang uitgeoefend. Islamitisch bankieren is al zo oud als de Zijderoute. Recentelijk is er echter een nieuwe opleving te bespeuren, vooral bij emerging economies, zoals Maleisië, Indonesië en de Golfstaten, waar men na de financiële crisis naarstig op zoek is naar een nieuw paradigma voor groei.

Tegenlicht bezocht de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur, dat zichzelf op de kaart wil zetten als het internationale centrum voor het Islamitisch bankieren. Opvallend genoeg drijft het Maleisische succes voor een groot deel op een aantal topvrouwen die in deze branche de toon zetten. Zo is de gouverneur van de Centrale Bank in Maleisië een vrouw, het hoofd van de Securities and Exchange Commissie is een vrouw, de directeur van de Islamitische Stock Exchange is een vrouw, en zijn er in Maleisië verschillende vrouwelijk CEO's te vinden van islamitische banken.

Tegenlicht is op zoek naar de Female Touch in het Islamitisch bankieren in Maleisië en volgde daarvoor een vrouwelijke bankdirecteur Fozia Amanulla (Chief Executive EonCap Islamic Bank), de vrouwelijk directeur van de Islamitische Stock Exchange Raja Teh Maimunah, de vrouwelijke directeur van een van de grootste Aziatische vermogensbeheerders Datuk Noripah Kamso (Chief Executive CIMB-Principal Islamic Asset Management) en de vrouwelijke Baljeet Kaur Grewal werkzaam als hoofd-Econoom bij de Maleisische branche van het Kuweit Finance House (KFH).

Uitzending: 21 februari 2011
Regie: Shuchen Tan
Productie: Bella Boender
Eindredactie: Henneke Hagen / Jos de Putter

VPRO Tegenlicht 21 februari 2011:
http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/2010-2011/the-future-of-finance/allah-vrouwen-en-de-bank.html


 AsSalam-u-Alaikum !?